تولید گوشت قورباغه در ایران

کمتر کسی به این که ران قورباغه در بلاد فرنگ از غذاهای لوکس محسوب می‌شود واقف است! جسته و گریخته در فضای مجازی از قیمت هشت دلاری گوشت داغ قورباغه تا قیمت 30 دلاری ران این موجود در رستوران‌های اروپایی مطالبی به چشم می‌خورد؛ اما سوال اصلی این است که با توجه به پتانسیل تولید این دوزیست در ایران به‌خصوص شمال کشور، چرا خط تولید مشخصی برای قورباغه در ایران وجود ندارد. با توجه به حرام بودن گوشت قورباغه برای مسلمانان می‌توان با تولید و پرورش آن به‌منظور صادرات، مبلغ بالایی ارز برای کشور به ارمغان آورد!

مراحل اخذ مجوز پرورش قورباغه سخت و پیچیده است

مهندس کبیر زمردی، کارشناس شیلات و مدرس دوره‌های پرورش زالو و قورباغه، قورباغه را جزو گونه‌های جدید شیلاتی خواند و به نشریه گفت: یکی از معایب پرورش گونه‌های جدید، نبود اطلاعات مکتوب و موثق است. غالب افرادی که در ایران به پرورش قورباغه مشغولند ناشناخته هستند و آمار دقیقی از تعداد پرورش‌دهندگان در دست نیست. از دلایل این گمنامی می‌توان به محیط‌های پرورش شخصی و بدون مجوز اشاره کرد!

وی افزود: به خاطر مسائل شرعی گوشت قورباغه مصرف داخلی ندارد و تمام محصول مزارع، صادراتی خواهد بود. در صادرات نیز بحث مجوز امری اساسی است. برای صادرات علاوه بر مجوز مزرعه به مجوزهای سازمان دامپزشکی نیز احتیاج است.

تولیدکنندگان با چشم‌انداز صادرات به اتحادیه اروپا وارد این حرفه می‌شوند، اما اتحادیه اروپا بسیار سختگیرانه از کشورهای دیگر محصولی را خریداری می‌کنند.

زمردی با بیان اینکه قورباغه هیچگونه دورریزی ندارد خاطر نشان کرد: هدف اصلی صادرات قورباغه گوشت ران قورباغه آن است که در اروپا طرفداران خاص خود را دارد! اما پوست قورباغه نیز در صنایع دستی کارآمد و دارای هواداران خاص اروپایی به‌ویژه ایتالیایی است.

این کارشناس شیلات تصریح کرد: بدن قورباغه برای خوراک دام و طیور بسیار موثر است چرا که میزان آنتی‌بیوتیک‌های طبیعی گوشت این دوزیست بسیار بالاست. طبق شنیده‌‌های من اگر از پودر گوشت قورباغه در خوراک طیور استفاده شود منجر به تولید تخم دوزرده خواهد شد؛ متاسفانه با توجه به پتانسیل تولید، ایران نیاز خود را از چین و تایلند رفع می‌کند.

خیلی از افراد در ایران از پرورش قورباغه سرمایه‌دار شدند اما متاسفانه هیچکدام تکثیر‌کننده نبودند. بلکه با جمع‌آوری گونه‌هایی قورباغه از طبیعت فقط به پرواربندی آنها مبادرت ورزیده‌اند. برای همین بسیاری از گونه‌های قورباغه ایران در خطر انقراض قرار گرفته‌اند.

وی در پایان خاطر نشان کرد: امیدوارم به زودی این صنعت در ایران جا افتاده و همچنین سازمان‌هایی نظیر محیط‌زیست و دامپزشکی همکاری و تبادل اطلاعات بیشتری با محققان و تجربه اندوزان این عرصه داشته باشند.

گوشت قورباغه هزینه بر اما سود ده!

مهندس رامین ولی، کارشناس پرورش قورباغه، به نشریه گفت: تولید و پرورش قورباغه اگرچه مزایای زیادی را در بردارد اما باید توجه داشت که سختی کار نیز بالاست چرا که تولید در ایران بیشتر به‌منظور صادرات صورت می‌گیرد و اگر استانداردهای لازم برای پرورش این حیوان رعایت نشود، خارجی‌ها تمایلی به خرید آن نخواهند داشت که رعایت استانداردها منجر به هزینه‌بر شدن تولید می‌شود.

وی به پایین بودن هزینه تولید در ایران نسبت به کشورهای اروپایی اشاره کرد و افزود: شاید صادرات ران قورباغه کیلویی 20-30 دلار درآمد داشته باشد اما باید توجه کرد که چند عدد از ران این حیوان یک کیلو می‌شود و البته به جز ران، دیگر چیز خاصی از قورباغه نمی‌ماند. بر همین اساس توناژ بیشتر از چهار تن در تولید این حیوان دوزیست می‌تواند صرفه اقتصادی به همراه داشته باشد.

از نگاهی دیگر…

اینکه تب پرورش قورباغه چند سالی است در کشور - حداقل از کلاس‌های پرورش این حیوان - باب شده، به نوعی زنگ خطر هجوم خیل عظیمی از افراد کم درآمد نیز می‌تواند باشد چرا که در این کلاس‌ها آنقدر از صادرات و فروش آن بدون در نظر گرفتن مشکلات یا کم‌رنگ نشان دادن آنها حرف زده می‌شود که پس از چند ساعت کلاس آموزشی، فرد گاها تمام سرمایه زندگی خود را به کار می‌زند و در بیشتر مواقع کم‌تجربگی، بی‌برنامه بودن و نبود اطلاعات درست کار دستش می‌دهد. سنجیدن همه جوانب در کنار تشویق به پرورش حیواناتی که می‌تواند ارزآوری برای کشور به همراه داشته باشد، باید درنظرگرفته شود.