بی‌توجهی به یک شهرک گلخانه‌ای ۷۰۰ میلیاردی در البرز

بزرگ‌ترین قطب تولید توت فرنگی البرز در آستانه تعطیلی

شهرک گلخانه‌ای مهستان به عنوان بزرگترین قطب تولید کننده توت فرنگی در البرز علی رغم برخورداری از مزیت‌های تولیدی و زیرساخت‌های آبیاری، با بلاتکلیفی و کمبود آب دائم مواجه شده و در آستانه تعطیلی است. اگر این‌شهرک ‌به ‌دلیل‌ تامین ‌نشدن ‌منابع ‌آبی ‌به‌ تعطیلی‌کشیده‌ شود قطعاً قیمت‌توت‌فرنگی ‌به‌ چند برابر ‌هم‌ خواهد رسید.

اخبار سبز کشاورزی به نقل از ایسنا؛ کامبیز حکیمی گلخانه دار در شهرک گلخانه‌ای مهستان گفت: این شهرک بزرگترین شهرک گلخانه‌ای هیدروپونیک تولید توت فرنگی است که متاسفانه به رغم رعایت زیرساخت‌های آبیاری برای تامین منابع آبی مورد نیاز خود با مشکل مواجه شده است.

وی افزود: پس از اتمام پروژه مسکن مهر، چاه آب این گلخانه را برای تامین آب شرب مسکن مهر اختصاص دادند. پس از سال‌ها بی‌آبی با پرداخت هزینه شخصی و بررسی راهکارهای موجود اقدام به حفر چاه دیگری کردیم سه سال پیش مقرر شد این چاه با اداره آب و فاضلاب شهر جدید هشتگرد تهاتر شود. این اداره به رغم آنکه بر اساس رای دادگاه و دیوان عالی کشور موظف به تامین آب شهرک گلخانه‌ای شد از انجام این مسئولیت شانه خالی کرده است در حالی که شهرک گلخانه‌ای در نقشه تفصیلی شهر دیده شده و جزو معماری شهر مهستان محسوب می‌شود.

۳۵ هکتار گلخانه لنگ یک چاه آب!

عضو هیات مدیره شرکت تعاونی شهرک‌های گلخانه‌ای مهستان ادامه داد: سه سال پیش این چاه را که در پایین دست اتوبان است تجهیز و آماده بهره‌برداری کردیم و طی جلساتی‌که‌با فرماندار وقت‌، مدیر آبفای‌ وقت استان‌ و شهرستان داشتیم طی صورتجلسه‌ای چاه را از ما تحویل گرفتند و مقرر شد به حکم دیوان عالی کشور آب مورد نیاز شهرک را تامین کنند. متاسفانه یکسال این کار انجام شد اما پس از آنکه مدیران وقت تغییر کردند و به تبع آن در سایر سیستم‌های تحت مدیریتشان ساز و کار و سلیقه‌ها هم دچار تغییر شد و این اقدام متوقف ماند. این شد که متاسفانه شهرک دو سال است با کاهش شدید منابع آبیاری مواجه است. یعنی نه چاه را به ما برمی‌گردانند و نه به شهرک آب می‌دهند. در نتیجه‌ این بلاتکلیفی‌ها و مشکلات آبیاری این مجموعه تولیدی عن به زودی در خطر ‌تعطیلی‌ قطعی قرار خواهد گرفت.

وی با اشاره به لزوم تسریع در تامین آب مورد نیاز این شهرک‌خاطرنشان کرد: این شهرک ۶۴ واحد فعال گلخانه‌ای و ۳۵ هکتار مساحت زیر کشت در اختیار دارد که تناژ بالایی از توت فرنگی کشور و استان البرز را تولید می‌کند.

وی افزود: اگر این‌شهرک ‌به ‌دلیل‌ تامین ‌نشدن ‌منابع ‌آبی ‌به‌ تعطیلی‌کشیده‌ شود قطعاً قیمت‌توت‌فرنگی ‌به‌ چند برابر ‌هم‌ خواهد رسید. به عبارتی تولیدات این شهرک به اندازه‌ای است که حذف آن در بازار تأثیر زیادی دارد.

وی با بیان اینکه طول زمان تولید این محصول از آبان ماه آغاز و تا مردادماه سال بعد است اظهار کرد: علاوه بر تولید و اشتغالزایی و بازدهی و ایجاد گردش مالی در بازار، در این شهرک مدرن‌ترین ‌و جدیدترین سیستم کشت توت فرنگی دنیا را بومی سازی و اجرا کرده‌ایم و دارای گواهینامه استاندارد محصول ارگانیک و سالم هستیم اما متاسفانه با تمام این مزیت‌ها، ساز وکارهای تأمین آب مورد نیاز فراهم نمی‌شود.

عضو هیات مدیره‌ اتحادیه توت فرنگی کاران البرز در خصوص‌مقدار آب مصرفی و مورد نیاز این شهرک ادامه داد: از ابتدای فصل کاشت تا انتهای فصل برداشت هر واحد گلخانه ۱۰ هزار تا ۳۵ هزار لیتر در روز آب نیاز دارد و این آب را به سختی می‌توانیم تهیه کنیم.

وی ادامه داد: بارها با متولیان امر مطرح کرده‌ام که اگر آبخوان این استان دچار مشکل است و ضعفی وجود دارد قضیه گردش مالی چند میلیارد تومانی تامین آب به وسیله تانکرها که به تعریف امور آب استان آب غیرمجاز و قاچاق است از کجا تامین می‌شود؟ اگر آب نیست تانکرها آب را از کجا می‌آورند؟ در حالی که به مصرف کننده با قیمت گزاف می‌فروشند. با این ادله اگر آب هست و چاهی وجود دارد چرا استفاده از آن برای شهرک گلخانه‌ای مهستان مهیا نمی‌شود؟

پای مافیای آب در میان است؟!

حکیمی ادامه داد: متاسفانه با این تفاسیر وقتی به ذات قضایا نگاه می‌کنیم اولین نتیجه گیری که خواه ناخواه به ذهنمان می‌رسد این‌است که یک مافیای‌آب در شهرک وجود دارد که به ما امکان برخورداری از آب را نمی‌دهد.

وی افزود: با تجربیات چندین ساله معتقدم بزرگترین مشکل استان و ادارات مربوطه، تغییر کاربری زمین‌های کشاورزی به ویلایی و مسکونی است. امروز به واسطه مقرون به صرفه نبودن تولیدات کشاورزی سنتی و افزایش ارزش افزوده زمین، کشاورزان زمین هایشان را قسمت بندی کرده و می‌فروشند. مالکان جدید هم به سرعت اقدام به ویلاسازی، حفر چاه‌های عمیق و ساخت استخرهای تفریحی می‌کنند.

وی با اشاره به حفر چاه‌های غیر مجاز گفت: استان تعداد بی شماری چاه غیرمجاز دارد متاسفانه این مسئله وجود دارد در حالی که شهرک گلخانه‌ای در چهارچوب قوانین و ضوابط فعالیت کرده و آب مورد نیازش را نه از راه‌های غیرقانونی که از طریق قرارداد با تانکرهای حمل آب تامین کرده است. سیستم تانکری هم لحظه‌ای هستند و ممکن است فردا روزی خدمات ندهند.

حکیمی در خصوص هزینه آبرسانی توسط سیستم تانکری گفت: هزینه هر تانکر ۱۰ هزار لیتری بالغ بر یک میلیون و ۸۰۰ هزار تومان می‌شود که روزانه سه تا چهار تانکر نیاز شهرک است. این تانکرها هم آب را از چاه‌های منطقه و یا هر کسی که کشاورزی و آب دارد تهیه می‌کنند البته سیستم تانکری در خصوص نحوه تهیه آب اطلاعاتی نمی‌دهند.

وی ادامه داد: شهرک برای تامین آب شیرین هم دچار مشکل است. با تنش های سنگین با اداره آب و فاضلاب شهر جدید هشتگرد موفق شده‌ایم آب بگیریم. هر ۱۰ روز مقداری آب به عنوان آب شرب می‌دهند که چون نمی‌دانیم از کجا تامین می‌شود با سیستم RO هم آب شرب پرسنل و هم آب مصرفی کشت تصفیه می‌شود. با این حال آب شربی که هر ۱۰ روز یکبار تامین می‌شود مگر مخازن شهرک چقدر توان ذخیره آن را دارند که کافی هم باشد و از طرف دیگر تا ۱۰ روز ماندگاری خود را حفظ کند. متاسفانه پرسنل به واسطه‌ این معضل دچار مشکلات گوارشی می‌شوند.

وی ادامه داد: شهرک لوله کشی دارد اما آب ندارد. موضوع فقط آب شرب نیست؛ لوله کشی، مخازن و خط انتقال متعلق به شهرک است اما همه اینها را در تهاتر و صورتجلسه‌ای که با شرکت آب و فاضلاب شهر هشتگرد داشتیم‌ اداره آب و فاضلاب در اختیار گرفته و زیر بار تامین آب شهرک هم نمی‌رود.

این گلخانه دار و تولید کننده اظهار کرد: اگر در نظر بگیریم کمبود آب هم باشد اما این کمبود منتج به تعطیلی همه‌ مزارع ایران نشده، کماکان که آب طالقان و دشت قزوین برای تامین آب استان تهران استفاده می‌شود اما اجازه حفر چاه برای استفاده‌های کشاورزی برای جبران آن داده شده است. در حالی‌که شهرک گلخانه‌ای در بافت شهری احداث شده و زمین کشاورزی نیست برایش‌حفر چاه دیده نشده است.

حدود ۷۰۰ میلیارد تومان هزینه راه اندازی مجدد یک شهرک گلخانه ای است

وی در خصوص از دست رفتن سرمایه و خسارت ناشی از تعطیلی این شهرک فعال‌افزود : شهرک با سرمایه اولیه حدود ۵۵ تا ۷۵ میلیون تومان برای هر واحد گلخانه‌ای سه هزار متر مربعی احداث شد و اگر بخواهیم چنین شهرکی با هدف گردش مالی سه الی چهار میلیارد تومانی که ۱۵۰۰ نیروی کار فعال مستقیم و بالغ بر دو هزار نفر نیروی کار غیر مستقیم داشته باشد راه اندازی کنیم برای هر واحدگلخانه تقریبا ۱۰ میلیارد تومان و برای کل آن با تمام تجهیزات و دانش روز ۵۰۰ تا ۷۰۰ میلیارد تومان سرمایه لازم است. در حالی که همین سرمایه وجود دارد، فعال است، بازدهی دارد، اما در حال فروپاشی و تعطیلی است آن هم به خاطر تامین آب.

وی با اشاره به توجه قابل تقدیر استاندار البرز و فرماندار ساوجبلاغ به حل مشکلات شهرک افزود: برای تامین آب شهرک نیاز به همکاری و حرکتی جمعی سایر متولیان استانی دارد که متاسفانه مساعدت نمی‌کنند. به صورت ضمنی طی جلساتی قرار شد چاه عودت داده شود اما با این دلیل که از سال ۱۳۴۸ دشت ساوجبلاغ دشت ممنوعه محسوب شده اجازه برداشت آب‌نداریم. اگر دشت ممنوعه است پس باید به حفر سایر چاهای غیر مجاز، ویلاها و گردش مالی فروش غیرمجاز آب ها هم رسیدگی شود.

این عضو تعاونی شهرک مجتمع گلخانه‌ای شهر مهستان افزود: شهرک گلخانه‌ای در زمان دولت خاتمی با همکاری شرکت عمران و وزارت مسکن در اختصاص زمین، بانک کشاورزی در تخصیص تسهیلات، جهادکشاورزی در ارایه طرح و سازمان برنامه و بودجه احداث و افتتاح شد و مجریان کار هم طی یک گزینش و ساز و کار محکم با لحاظ سابقه کار و توان اجرایی و دانش انتخاب شدند ‌و ‌در حال حاضر نه تنها در بخش تولید و اشتغال زنان سرپرست خانوار موفق بوده که بسیاری از مشاغل مرتبط اعم از فروش تجهیزات،کود سموم و بسته بندی را در سود و گردش مالی خود سهیم و تولید کار کرده است.

وی افزود: طی روزهای گذشته بر اساس آخرین صورتجلسه تنظیمی در جلسه استانداری استان مقرر شد با تامین هزینه ژنراتور و لوله‌های مورد نیاز از طرف ما، اداره آب و فاضلاب هشتگرد آب را به مدت چهار ماه تا فراهم نمودن زیرساخت‌های آبی به شهرک تحویل دهد. البته ‌این صورتجلسه با قید زمان چهار ماهه باز هم موقتی است و اشتغال پایدار در این شهرک گلخانه‌ای منوط به جاری بودن آب دائم است.