قهوه یا چای؛ اقبال دوباره به نوشیدنی تاریخی

به گزارش اخبار سبز کشاورزی؛ در بزرگ شدن بازار قهوه را می‌توان از سبک زندگی شهری هم گرفت. جایی که حالا در بسیاری از  خانه‌ها قهوه‌ساز برقی و عصاره‌گیر به یک وسیله رایچ تبدیل شده، دکه‌های خیابانی اسپرسو و لته می‌فروشند، کافه‌هایی که انواع قهوه را باترکیب‌های مختلف سرو می‌کنند.

رئیس انجمن قهوه ایران می‌گوید: «نسل جوان از قهوه استقبال کردند و به نوعی سنت و شاید تعصب نسل گذشته نسبت به چای شکسته شده و دهه هفتاد و هشتادی‌ها بیشتر قهوه‌خور هستند.»

از اواسط دوره ناصری مصرف چای در ایران زیاد شد

بیش از یک قرن پیش در ایران هنوز قهوه قجری از سکه نیفتاده بود. تا اواسط دوره ناصری چای گیاهی بود که در چین و هند یافت می‌شد و در میان اشراف قاجار رواج داشت.

 از اواسط دوره ناصری تا ۱۲۵۰ شمسی مصرف چای در ایران زیاد شد و جای قهوه را گرفت؛ طوری که «مورتیمر دوراند» انگلیسی در سفرنامه‌اش می‌نویسد: «ایرانیان خیلی چای می‌نوشند و چای را واقعاً خیلی شیرین مصرف می‌کنند». طرفه آن‌که تا دوره سلطنت مظفرالدین‌شاه چای در ایران کشت نمی‌شد و چای ایرانی‌ها وارداتی بود.

اولین‌بار «محمدخان قاجار قوانلو»، کنسول ایران در هند به‌خاطر شباهت آب‌وهوای مزارع چای هند با گیلان تصمیم به کشت چای در ایران گرفت.

او در یادداشتی می‌نویسد: «می‌روم دنبال چای... ان‌شاءالله کسان دیگری هم در فکر رفع احتیاج سایر کالاها باشند. علی‌التحقیق مبلغ ۱۰ کرور تومان [معادل ۵ میلیون تومان؛ هر کرور معادل ۵۰۰ هزار] برای خرید چای هر ساله از ایران خارج می‌شود. اگر همین مبلغ در مملکت بماند شاید جلوگیری از پریشانی و فقر و فاقه مملکت بکند».

او با آوردن ۳هزار بوته و مقدار زیادی بذر چای و کاشت آن در لاهیجان و تشویق محلی‌ها به پرورش چای از دربار لقب «کاشف‌السلطنه» گرفت.

از زمان کاشف‌السطنه تا امروز را می‌توان به صورت استعاری عصر چای در ایران دانست اما با توجه به تغییرات سبک زندگی شهرنشینان و رونق‌گرفتن بازار قهوه‌ها و قهوه‌سازها احتمالا دوران قهوه بار دیگر دارد شروع می‌شود و قهوه جای خود را بین نوشیدنی‌های محبوب ایرانی‌ها باز می‌کند.